حقوقی
-
تفسیر ماده 190 قانون مدنی
ماده 190 قانون مدنی شرایط اساسی صحت معامله را بیان می‌کند. این ماده بیان می‌کند که در هنگام تنظیم قرارداد، طرفین باید قصد، رضایت و اهلیت داشته باشند. همچنین، موضوع معامله باید معلوم و مشخص بوده و هدف آن باید مشروع باشد. عدم رعایت این شرایط، می‌تواند سبب بطلان یا عدم نفوذ قرارداد شود. انعقاد هر قرارداد و عقدی، نیازمند رعایت بخشی از احکام قانونی است. از آن جهت که تنظیم قرارداد و معامله میان افراد، اثرات حقوقی خاصی خواهد داشت، لازم است که شرایط قانونی صحت معاملات در آن وجود داشته باشد؛ در غیر این صورت، قرارداد بی‌اثر خواهد بود. با توجه به مفاد ماده ۱۹۰ قانون مدنی، شرایط اساسی لازم برای صحت هر معامله و قرارداد، بسیار مهم هستند. در صورت عدم وجود هر یک از شرایط ذکر شده، معامله می‌تواند باطل یا غیرنافذ باشد. لذا، توجه به شرایط صحت قراردادها، بسیار مهم و حیاتی است. متن ماده…
بیشتر بخوانید » -
حق دینی و حق عینی چیست؟
حقوق عینی و دینی به عنوان دو نوع از حقوق مالی، معرفی می‌شوند. حق عینی، حقی است که فرد می‌تواند بطور مستقیم و بدون واسطه آن را به دست آورده و از آن بهره‌مند شود. اما حق دینی، حقی است که فرد بر ذمه دیگری پیدا می‌کند و با استفاده از آن می‌تواند به دیگران فرمان یا مالکیت خود را منتقل کند، یا از طریق آن به دیگران فرمانی صادر کند. تفاوت‌های مهمی در این دو نوع حقوق وجود دارد. برای مثال، در حق عینی، فرد می‌تواند آن را اسقاط یا منتقل کند، درحالی‌که در حق دینی، فرد باید از طریق دیگری این کار را انجام دهد. همچنین، تفاوت‌هایی در موضوع و عناصر این دو نوع حق وجود دارد که باعث می‌شود آثار متفاوتی برای هر کدام به وجود آید. یکی از ویژگی‌های مشترک حقوق عینی و دینی و حقوق حکمی، این است که فرد می‌تواند حقوق خود را از…
بیشتر بخوانید »