اقرار به دریافت مهریه در دفتر اسناد رسمی

زوجه با حضور در دفترخانه اسناد رسمی سند اقرارنامه ای تنظیم و اعلام می‌نماید که: «کلیه مهریه خود را از زوج تحویل گرفته و به این دلیل دیگر نسبت به ایشان ادعایی ندارد.» نامبرده مدتی بعد اعلام می‌نماید که اینجانب هیچ قسمتی از مهریه خود را دریافت ننموده‌ام. آیا وی می‌تواند در دادگاه در این خصوص پرونده ای مطرح و تقاضای بی اعتباری اقرار واقع شده را نماید؟

در این راستا در ماده ۱۲۷۶ قانون مدنی و به عنوان حکمی کلی آمده است: «اگر کذب اقرار نزد حاکم ثابت شود آن اقرار اثری نخواهد داشت.» بنابراین چنین امری حکایت از این دارد که امکان اثبات کذب اقرار در نزد حاکم وجود دارد و تردیدی در این خصوص نیست.

همچنین در ماده ۱۲۷۷ قانون یادشده نیز آمده است: «انکار بعد از اقرار مسموع نیست لیکن اگر مقر ادعا کند اقرار او فاسد یا مبنی بر اشتباه یا غلط بوده شنیده می شود و همچنین است در صورتی که برای اقرار خود عذری ذکر کند که قابل قبول باشد مثل اینکه بگوید اقرار به گرفتن وجه در مقابل سند یا حواله بوده که وصول نشده لیکن دعاوی دعاوی مذکوره مادامی که اثبات نشده مضر به اقرار نیست.»

به نظر می رسد که سوال فوق منطبق با قسمت دوم این ماده و آنجایی باشد که قانونگذار ضمن پذیرش انکار پس از اقرار و بی‌اعتباری آن در برخی موارد، مثالی برای بی اعتباری آن مطرح می نماید و می‌گوید: «مثل اینکه بگوید اقرار به گرفتن وجه در مقابل سند یا حواله بوده که وصول نشده…» بنابراین در سوال مطروحه با توجه به اینکه زوجه اعلام نموده که تمام «کلیه مهریه خود را از زوج تحویل گرفته و به این دلیل دیگر نسبت به ایشان ادعایی ندارد»، وی می‌تواند بگوید این اقرار در مقابل وعده پرداخت حقوق خود در آینده نزدیک بوده از سوی زوج بوده که نهایتا محقق نشده و از این طریق خلاف آن را اثبات نماید و به عنوان حکمی تبعی ابطال سند رسمی یادشده را نیز به علت فقدان موضوع حقیقی تقاضا نماید.

به نظر می‌رسد دعوایی که زوجه می‌تواند در این خصوص مطرح نماید عبارت است از:

1) اثبات کذب اقرار وقع شده در دفتر اسناد رسمی و سند شماره فلان

2) تنفیذ انکار پس از اقرار به جهت عدم وصول به حق (مثلاً ۲۰۰ سکه بهار آزادی موضوع سند ازدواج)

3) ابطال سند رسمی موضوع اقرارنامه شماره…

البته همه آنچه گفته شد مربوط به حالتی است که دادگاه اقرار زوجه مبنی بر «دریافت کلیه مهریه خود از زوج» را با در نظر گرفتن حکم مقرر در ماده ۲۲۴ قانون مدنی و لزوم تفسیر عرفی الفاظ و عبارات، حمل بر «ابراء» دین و طلب ایشان به بدهکار ننماید و طرف مقابل نیز در این خصوص دفاعی به عمل نیاورد زیرا یک حقیقت عرفی مسلم این است که این اقرارنامه‌ ها عملاً دلالت بر ابراء دارند تا اینکه بخواهیم آنها را حقیقتاً اقرار در مقام دریافت حق بدانیم.(منبع کانال قاضی جهانبخش)

وضعیت توافق نسبت به مهریه در صورت محقق نشدن طلاق

پیام:  در صورتی که اقرار کتبی زوجه به دریافت مهریه و نداشتن ادعایی در خصوص مابقی آن، در اجرای توافق طرفین نسبت به طلاق توافقی صورت بگیرد و با گذشت مهلت دادنامه مربوطه (۳ ماه)، طلاق محقق نشود، این نوشته بدون آنکه از جانب زوجه مورد تردید یا ادعای جعل قرار بگیرد، بی‌اعتبار است و نمی‌توان زوجه را از دریافت مهریه خود به سبب این اقرار محروم کرد.

ادعای اکراهی بودن امضای رسید دریافت مهریه

در صورتی که زوجه مدعی است اقرارنامه مبنی بر دریافت مهریه را به اکراه امضا کرده است؛ دادگاه مکلف است یا با بررسی دلائل زوجه در ادعای اکراه، موضوع را مشخص و براساس آن رأی صادر کند یا با صدور قرار اناطه صدور حکم در طلاق را تا تعیین تکلیف این امر به تأخیر اندازد.

تکلیف مهریه بعد از کشف فساد اقرار زوجه به دریافت مهریه

اگر به موجب دست نوشته عادی زوجه اقرا رنموده باشد که مهریه خود را تمام و کمال دریافت نموده است اما سپس زوج صریحا اقرار نماید که از بابت مهریه مالی پرداخت ننموده است اقرار زوجه، اقراری فاسد محسوب می‌شود و مهریه قابل مطالبه می‌باشد.